الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین در مراکز آموزشی درمانی گرگان در سال 88-1387

زمینه و اهداف: استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین(Methicillin-Resistant Staphylococcus aureus= MRSA) از عوامل اصلی عفونت های بیمارستانی در دنیا است. درمان عفونت های ناشی از MRSA به دلیل مقاومت همزمان به سایر آنتی بیوتیک ها مشکل است. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن در مراکز آموزشی درمانی گرگان در سال 87-88 بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، در فاصله ماه های شهریور 1387 لغایت 1388، 121 سویه استافیلوکوکوس اورئوس از نمونه های بالینی جدا شد. جهت تعیین مقاومت از روش دیسک دیفیوژن (طبق دستورالعمل CLSI) استفاده شد. داده ها با نرم افزار SPSS پردازش شد و با آزمون chi square تجزیه و تحلیل گردید. در تمام مواردP<0.05 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از 121 سویه مورد بررسی 104سویه (%85.9) به متی سیلین مقاوم بودند. فراوانی سویه های مقاوم به متی سلین در نمونه ادرار و زخم به ترتیب %90.4 (38 نمونه) و %89.2 (25 نمونه) بیشتر از سایر نمونه های بالینی بود. بیشترین مقاومت سویه های MRSA به ترتیب به پنی سیلین در 104 سویه (%100)، کوآموکسی کلاو 102 سویه (%97.6)، سفوتاکسیم 74 سویه (%71.4) و در اریترومایسین 67 سویه (%64.3) بود .نتیجه گیری: فراوانی سویه های MRSA در منطقه مورد مطالعه %85.9 است. مقاومت همزمان سویه های MRSA به سایر آنتی بیوتیک ها درمان را با محدودیت روبرو کرده است